Ja hÈrna

Lítil stúlka. Lítil stúlka.
Lítil svarteyg dökkhærð stúlka
liggur skotin.
Dimmrautt blóð í hrokknu hári.
Höfuðkúpan brotin.


Ég er Breti, dagsins djarfi
dáti, suður í Palestínu,
en er kvöldar klökkur, einn,
kútur lítill, mömmu sveinn.

Mín synd er stór. Ó, systir mín.
Svarið get ég, feilskot var það.
Eins og hnífur hjartað skar það,
hjarta mitt, ó, systir mín,
fyrirgefðu, fyrirgefðu,
anginn litli, anginn minn.

Ég ætlaði að skjóta hann pabba þinn
(Kristján frá Djúpalæk)

Er að lesa Fólkið í kjallaranum eftir Auði Jónsdóttur, sá þetta ljóð þar og var búin að steingleyma að það væri til. Las það í einhverri bók þegar ég var "ung" og man hvað mér fannst það rosalegt...Búin að hugsa svo mikið um það að ég varð að finna allan textann og setja hann á netið. Ekkert voðalega upplífgandi en.. aníveis.

Ég er alltaf að reyna að koma með hugmyndir að einhverju ferðalagi og það nýjasta er Bíldudals grænar baunir 23-25 júní, skoðið dagskránna hér
Tjáið ykkur um þetta :)